امید

به نامش و به یاری اش
و برای بهبود بیماران و برای صبر بازماندگانو برای تاب آوری پرستارانو برای متعهد ماندن پزشکانو برای تامین منابع درمانو برای تمکن مالی درماندگانو برای قوی شدن مستضعفانو برای شفای دل خستگانو برای طاعت سرکشانو برای استعفای ناشایستگانو برای نصب متخصصانو برای عزل فرومایگانو ….
دعا می کنم…
درست رفتار می کنم…
اگر کاری از من بر بیاید دریغ نمی کنم…
اخبار بد را خریداری و منتشر نمی کنم…
با رفتار و زندگی ام «امید» را در کالبد خستگان می دمم…
از اینکه تا ابد در این زندگی در جایگاه یک غر زننده معترض بمانم بیرون می آیم…
برای اصلاح سیستم معیوب فعالیت و کنش بدون خشونت را پی می گیرم…
و باور دارم خشونت و زشتی را انتقام، محو نمی کند و زخمهای کهنه و تازه مان التیام نمی یابد اگر مهربانی و بخشیدن را پیشه نسازیم…
این متن را برای گرامیداشت دکتر فرهاد میثمی نوشته ام که مرداد ماه چند سال قبل اسیر خشونت شد. به امید تابیدن نور صلح و مهرورزی با سپاس از خانواده مهربانی که این گیاه زیبا را هدیه نمودند.